Ezechiël 14:12-23 Het lot van Jeruzalem 2

De HEER richtte zich tot mij:

‘Stel, mensenkind, dat een heel land tegen Mij zondigt door Mij ontrouw te worden en Ik treed tegen dat land op, Ik maak het brood dat het volk staande houdt schaars, zodat het honger lijdt, en Ik roei mens en dier uit, en stel dat de volgende drie mannen in dat land wonen:

Noach, Daniël en Job – dan zullen zij met hun rechtvaardigheid alleen zichzelf redden, spreekt God, de HEER. Stel dat Ik dat land aan de wilde dieren prijsgeef, zodat het ontvolkt raakt en een woestenij wordt waar uit angst voor die dieren niemand doorheen durft te trekken, en stel dat die drie mannen daar wonen – dan geldt, zo waar Ik leef, het volgende, spreekt God, de HEER:

zelfs hun zonen en dochters kunnen ze niet redden, alleen zijzelf worden gered, en het land wordt een woestenij. Of als Ik dat land ten prooi geef aan geweld en zeg dat er een zwaard in dat land moet rondgaan om mens en dier uit te roeien, en die drie mannen wonen daar – dan geldt, zo waar Ik leef, het volgende, spreekt God, de HEER:

zelfs hun zonen en dochters kunnen ze niet redden, alleen zijzelf worden gered. Of Ik stuur in Mijn dodelijke woede de pest naar dat land om mens en dier uit te roeien, en Noach, Daniël en Job wonen daar – dan geldt, zo waar Ik leef, het volgende, spreekt God, de HEER:

niet één zoon of dochter zullen ze kunnen redden, hun rechtvaardigheid redt alleen henzelf. Dit zegt God, de HEER:

Dit alles geldt des te meer nu Ik Mijn vier straffen:

het zwaard, de honger, de wilde dieren en de pest, op Jeruzalem loslaat om er mens en dier uit te roeien! Toch zullen er mensen zijn die daaraan ontkomen:

er zullen zonen en dochters uit de stad worden weggevoerd en naar jullie toe komen. Wanneer jullie zien wat zij hebben gedaan, zullen jullie je kunnen verzoenen met het lot dat Jeruzalem heeft getroffen en begrijpen waarom Ik de stad heb gestraft. Wanneer jullie hun misdaden zien zal dat jullie troosten, omdat jullie dan zullen begrijpen dat Ik alles wat Ik met de stad heb gedaan, niet zonder reden heb gedaan – zo spreekt God, de HEER.’